Wolność wszystkich wyznań

Wolność religijna

  •  
    •    
     
    Jerozolima
  •  
     


    ​Deklaracja Niepodległości Państwa Izrael (1948 r.) gwarantuje wszystkim obywatelom wolność wyznania. Każda wspólnota religijna ma prawną i faktyczną wolność praktykowania, obchodzenia świąt i cotygodniowego dnia odpoczynku, oraz do decydowania w sprawach dotyczących jej samej. Każda ma swoją własną radę i sąd religijny, uznany przez prawo narodowe, z jurysdykcją w sprawach religii i stanu cywilnego, takich jak śluby i rozwody. Każda grupa religijna ma swoje własne miejsca modlitwy, z utrwalonymi tradycją rytuałami i charakterystycznymi, powielanymi przez stulecia cechami architektonicznymi.
     
  •  

  • Synagoga

  •  
    Według tradycji ortodoksyjnej do modlitwy potrzebny jest minian (kworum 10 dorosłych mężczyzn, powyżej 13 roku życia). Modlitwy odbywają się trzy razy dziennie. Mężczyźni i kobiety zazwyczaj siedzą osobno, z nakrytymi głowami. Nabożeństwa mogą być prowadzone przez rabina, kantora lub członka wspólnoty. Rabbi nie jest kapłanem, czy pośrednikiem z Bogiem, ale nauczycielem. Centralnym punktem każdej synagogi jest Arka Przymierza, zawierająca zwoje Tory, skierowana w stronę Wzgórza Świątynnego w Jerozolimie. Przez cały rok co tydzień czytany jest kolejny fragment Tory. Nabożeństwa są szczególnie uroczyste w szabat (sobota, żydowski dzień odpoczynku) i w święta.​

  • Meczet

  •  


    Muzułmanie zanoszą modlitwy pięć razy dziennie, kobiety i mężczyźni oddzielnie. Przed wejściem zdejmuje się buty i dokonuje rytualnego obmycia. Muzułmanie modlą się z twarzami zwróconymi ku Mekce w Arabii Saudyjskiej. Kierunek ten wskazuje mihrab (nisza) w ścianie meczetu. Nabożeństwa są prowadzone przez imama, muzułmańskiego przewodniczącego modlitw. Zazwyczaj w piątek, który według tradycji jest islamskim dniem odpoczynku, wygłaszane jest publiczne kazanie dla wiernych.    ​

  • Kościół

  •  
    ​

    Forma i częstotliwość chrześcijańskich mszy różni się w zależności od wyznania, ale wszystkie obchodzą niedzielę jako dzień odpoczynku, ze specjalnymi rytuałami. Nabożeństwa są prowadzone przez księdza lub duchownego. Kobiety i mężczyźni modlą się razem. Mszom często towarzyszą muzyka i śpiewy chóralne. Tradycyjnie kościoły budowane są na planie krzyża.

  • Święte miejsca

  •  

    Każde miejsce kultu i świątynia znajduje się pod opieką właściwej władzy religijnej, zaś swoboda dostępu i kultu religijnego jest gwarantowane przez prawo. Najważniejsze miejsca święte to:

    Dla żydów: Kotel (Ściana Płaczu) w Jerozolimie, ostatni zachowany fragment Muru świątynnego z czasów Drugiej Świątyni, Grób Racheli w pobliżu Betlejem, Grota Makpela w okolicach Hebronu – jaskinia będąca miejscem pochówku patriarchów, Grób Majmonidesa w Tyberiadzie i Rabina Szymona Bar Johaja w Meron.

    Dla muzułmanów: Al-Haram al-Szarif w J erozolimie – kompleks zabudowań na Wzgórzu Świątynnym, na który składają się Meczet Al-Aksa i Kopuła na Skale, Makpela, Meczet al-Dżazzara w Akce.

    Dla chrześcijan: Via Doloroso (Droga Krzyżowa), Wieczernik, Bazylika Grobu Pańskiego i inne miejsca związane z pasją i ukrzyżowaniem Jezusa w Jerozolimie, Bazylika Narodzenia Pańskiego w Betlejem, Kościół Zwiastowania w Nazaret, Góra Błogosławieństw i Kafarnaum nad Jeziorem Tyberiadzkim.

    Dla Druzów: Nebi Szueib (grób Jethro, teścia Mojżesza) niedaleko Rogów Hittinu w Galilei.


    Dla bahaitów (niezależna religia światowa, ustanowiona w Persji w połowie XIX wieku): Światowe centrum Bahaizmu, Mauzoleum Baba w Hajfie, Mauzoleum Baha’u’llaha, proroka założyciela Bahaizmu, w pobliżu Akki.