Icchak Shamir był członkiem Partii Wolności (Herut), będącej od 1973 r. w składzie bloku partii Likud. Dwukrotnie sprawował funkcję szefa rządu - w latach 1983-1984 oraz 1986-1992. Stał też na czele Knesetu w latach 1977-1980, ponadto kierował izraelska dyplomacją w latach 1980-1986.
Szamir urodził się 15 października 1915 r. w Różanej, wówczas w zaborze rosyjskim, obecnie w granicach Białorusi. W 1935 r. wyemigrował do Palestyny. W utworzonym w 1948 r. niepodległym Izraelu pracował m.in. w służbach wywiadowczych.
Premier Benjamin Netanjahu podczas niedzielnego posiedzenia swojego gabinetu podkreślił, że dzięki osobistemu zaangażowaniu i uporowi Shamira udało się sprowadzić do Izraela setki tysięcy żydowskim imigrantów z rozpadającego się Związku Radzieckiego. Shamir był również odpowiedzialny za udane przeprowadzenie akcji ewakuacyjnej Żydów etiopskich, dzięki czemu ponad 15 tys. z nich znalazło bezpieczne schronienie w Izraelu.
Minister Spraw Zagranicznych Awigdor Liberman oraz Prezydent Szymon Peres podkreślili zasługi Shamira w walce o niepodległość Izraela, jego oddanie idei państwa żydowskiego i wierność zasadom.