Σε συντομία τα κυριότερα γεγονότα:
Από την ίδρυσή του το 1948, το Κράτος του Ισραήλ έχει επιδιώξει την ειρήνη με τους γείτονές του μέσω απευθείας διαπραγματεύσεων. Όμως οι προσπάθειές του για την επίτευξη της ειρήνης και για το άνοιγμα ανοικτών άμεσων διαύλων διαλόγου δεν έτυχαν παρόμοιας ανταπόκρισης από την αραβική πλευρά. Μέχρι την Σύσκεψη της Μαδρίτης το 1991, μόνο η Αίγυπτος είχε αποδεχθεί την πρόταση του Ισραήλ για απευθείας διαπραγματεύσεις. Ο Πρόεδρος της Αιγύπτου, Ανουάρ Σαντάτ αποδέχθηκε την πρόσκληση του Ισραηλινού Πρωθυπουργού Μενάχεμ Μπέγκιν για διάλογο και οι δύο χώρες ξεκίνησαν τις ιστορικές διμερείς διαπραγματεύσεις που οδήγησαν στις Συμφωνίες του Κάμπ Ντέιβιντ το 1978 και την Συμφωνία Ειρήνης Ισραήλ – Αιγύπτου το 1979. Από τότε η ειρήνη έχει επικρατήσει στα κοινά σύνορα των δύο χωρών και η συνεργασία μεταξύ των δύο κρατών αυξάνεται.
Τον Μάιο του 1989, το Ισραήλ παρουσίασε μια νέα πρωτοβουλία ειρήνης. Η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και ο Πόλεμος του Κόλπου οδήγησαν σε μια βασική αναδιάταξη της πολιτικής κατάστασης στη Μέση Ανατολή, οδηγώντας τον αραβικό κόσμο να αναθεωρήσει την στάση του απέναντι στο Ισραήλ και να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις για να οικοδομηθεί ένα νέο μέλλον στη Μέση Ανατολή.
Τον Οκτώβριο του 1991 έγινε μια σύνοδος στη Μαδρίτη για την έναρξη των απευθείας ειρηνικών διαπραγματεύσεων. Αργότερα, πραγματοποιήθηκαν διμερείς διαπραγματεύσεις μεταξύ του Ισραήλ και της Συρίας, του Λιβάνου, της Ιορδανίας και των Παλαιστινίων ενώ έγιναν πολυμερείς συνομιλίες για κύρια περιφερειακά ζητήματα. Αυτές οι συνομιλίες κατέληξαν στην υπογραφή της Συμφωνίας Ειρήνης μεταξύ Ισραήλ και Ιορδανίας στις 26 Οκτωβρίου 1994 και σε μια σειρά από ενδιάμεσες συμφωνίες με τους Παλαιστινίους όπως είναι οι Συμφωνίες του Όσλο το 1993 και το 1995.
Η αποτυχία των συνομιλιών στη Σύνοδο του Κάμπ Ντέιβιντ τον Ιούλιο του 2000 οδήγησε σχεδόν στον τερματισμό των διμερών ειρηνευτικών συνομιλιών μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων που είχαν διαρκέσει επτά χρόνια. Το 2007, η συνομιλίες ξανάρχισαν στο πλαίσιο του Οδικού Χάρτη για μια μόνιμη λύση δύο κρατών στην Ισραηλο – Παλαιστινιακή σύγκρουση που έθεσε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζώρτζ Μπούς. Μια διεθνής σύνοδος πραγματοποιήθηκε στην Αννάπολη των ΗΠΑ στις 27 Νοεμβρίου 2007 για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων με σκοπό την υλοποίηση του οράματος των δύο κρατών.
Οι Παλαιστίνιοι ξεκίνησαν μια νέα ιντιφάντα, μια εκστρατεία τρομοκρατίας και τυφλής βίας.
Τον Αύγουστο του 2005, ο τότε πρωθυπουργός Αριέλ Σαρόν έθεσε σε εφαρμογή σχέδιο αποχώρησης, αποσύροντας όλες τις Ισραηλινές δυνάμεις από τη Λωρίδα της Γάζας και καταστρέφοντας όλους τους εβραϊκούς οικισμούς που βρίσκονταν στην περιοχή, καθώς και τέσσερις εβραϊκές κοινότητες στο βόρειο τμήμα της Σαμάριας. Από τότε, η παλαιστινιακή τρομοκρατία από τη Λωρίδα της Γάζας συνεχίζεται και κλιμακώνεται.
Τον Ιούνιο του 2009 ο Πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου, παρουσίασε το δικό όραμα για την ειρήνη με τους Παλαιστινίους με βάση τις αρχές της αμοιβαίας αναγνώρισης και της αποστρατικοποίησης. Ενώ το Ισραήλ παραμένει προσηλωμένο στις απευθείας διαπραγματεύσεις ως το μοναδικό μέσο για την επίλυση της σύγκρουσης, η παλαιστινιακή ηγεσία έχει επιλέξει τον δρόμο των μονομερών ενεργειών προτιμώντας με έτσι να προσπαθήσει να επιβάλλει τις διεκδικήσεις της στο Ισραήλ μέσω διεθνών πιέσεων.