Η κοινή πεποίθηση σε πολλά μέρη του κόσμου είναι ότι τα αυτό που συμβαίνει σήμερα στη Γάζα είναι ένας ακόμη κύκλος βίας μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων, ένας αναμενόμενος κύκλος αίματος, που ήτανε γραφτό να συμβεί. Είναι όμως έτσι; Είναι αυτή η πραγματική εικόνα; Ε λοιπόν όχι, δεν είναι.
Είναι αναγκαίο να υπάρξει σαφήνεια, για να γίνει πλήρως κατανοητό το πώς χαρακτηρίζουμε τα γεγονότα. Τα τελευταία χρόνια έχουμε γίνει μάρτυρες δραματικών αλλαγών στην περιοχή μας, οι οποίες στην πραγματικότητα, βρίσκονται ακόμα σε εξέλιξη, και είναι απόλυτα σημαντικό για μας να διασαφηνίσουμε το δικό μας τρόπο αντίληψης.
Υπάρχουν τρία κύρια στοιχεία:
Οι παρα-κρατικοί φορείς. Αυτό δεν είναι ένα καινούργιο φαινόμενο, το συναντάμε όμως πλέον συχνότερα, αν και δεν γίνεται ίσως πλήρως κατανοητό. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα ωραιοποιημένο όρο, που αποδίδεται σε αυτό που αποκαλούμε τρομοκρατικές οργανώσεις. Και η Χαμάς είναι μια τρομοκρατική οργάνωση.
Μετριοπαθείς έναντι ριζοσπαστών. Φαίνεται να υπάρχει καλύτερη κατανόηση σε σχέση με αυτές τις δύο ομάδες, και όχι μόνο με βάση την ανάλυση των πολιτικών τους "διακηρύξεων". Πρόκειται όχι μόνο για φανατική ιδεολογία (η οποία ουσιαστικά επικεντρώνεται στον αφανισμό του άλλου) αλλά και ένα ιδιαίτερο είδος πολέμου, που δεν είναι άλλο από την τρομοκρατία. Η Χαμάς είναι φανατική οργάνωση.
Άμαχοι. Ο στόχος αυτών των τρομοκρατικών οργανώσεων (δηλαδή των παρα-κρατικών φορέων) είναι η στόχευση αμάχων, αλλά όχι μόνο αυτό. Κατ’ ακρίβεια, χρησιμοποιούν τους άμαχους πολίτες, τους δικούς τους άμαχους πολίτες, ως μέσο για να διεξάγουν τις μάχες τους. Η Χαμάς χρησιμοποιεί τους αμάχους της.
Θα ήθελα να τονίσω την ανάγκη για σαφήνεια, για την κατανόηση των τρέχουσων εξελίξεων, αν και αυτές δεν έχουν ακόμα φτάσει στο τέλος τους, την κατανόηση των εμπλεκόμενων φορέων, των μέσων και εργαλείων τους, και φυσικά των στόχων τους. Άρα και πάλι, είναι η σημερινή κατάσταση «ένας ακόμα κύκλος βίας»; Και πάλι, όχι δεν είναι. Κοιτάξτε τις αντιδράσεις για αυτά τα γεγονότα, μέσα στον ίδιο τον αραβικό κόσμο. Είναι οι ίδιες μήπως όπως με προηγούμενους κύκλους βίας; Καθόλου! Εναντιώνεται κανείς στις ενέργειες της Χαμάς; Σίγουρα ναι! Έτσι, το ερώτημα δεν είναι απλά και μόνο αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί με το Ισραήλ. Το Ισραήλ έχει και το δικό μερίδιό του σε λάθη, είτε μικρά είτε μεγάλα, τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν. Το ερώτημα είναι τι συμβαίνει, τι έχει αλλάξει και, ίσως το πιο σημαντικό, τι πρέπει να γίνει.
Η απάντηση είναι μια ομόφωνη, σαφής, χωρίς ενδοιασμούς θέση: καταδίκαση των τρομοκρατικών ενεργειών και, ειδικότερα, δημιουργία ενός διεθνούς αποτελεσματικού μηχανισμού που θα αφοπλίσει τη Χαμάς.
Α, και ... σχετικά με τη διαμάχη Ισραήλ-Παλαιστίνης. Το Ισραήλ προσπαθεί να επιτύχει μια συμφωνία βασισμένη στο όραμα δύο κρατών, όχι επειδή η διεθνής κοινότητα το απαιτεί από εμάς, αλλά για λόγους εθνικού συμφέροντος, για το καλό των ανθρώπων που ζουν στο Ισραήλ.