Maar ondanks deze onoverkomelijke uitdagingen was het een tijd van opwinding. Het gevoel van de blik op een natie die geboren en opgebouwd werd, een samenleving die zich mobiliseerde en ontwikkelde, en daarmee, de stichting van democratische instellingen, een bruisende cultuur, instellingen voor hoger onderwijs, wetenschap, technologie en de kunsten.
Vandaag, 65 jaar later, is Israël een compleet ander land. Het is dramatisch veranderd en op manieren die voor mij als jong kind niet in te beelden was.
Neem bijvoorbeeld de agrarische sector. Hoewel klein en minder dan 5% omvattend van de totale bevolking van Israël in vergelijking tot 50% in de jaren vijftig van de vorige eeuw, is Israël’s agrarische sector er niet alleen in geslaagd om te voldoen aan de behoefte van een hele bevolking (ca. acht miljoen mensen), maar heeft het ook de blik op het buitenland gericht, waardoor Israël een leidend exporteur van agrarische producten is geworden. Wie heeft niet een Jaffa sinaasappel, of een rijpe cherry tomaat, of een zuivelproduct uit Israël genuttigd?!
Mango’s en ananas? Als kind leerde ik over het bestaan van dergelijk exotisch fruit door de boeken die ik las. Naast het lokaal verbouwen van deze (en ander tropisch fruit), assisteren Israëlische deskundigen tegenwoordig andere landen in het verbeteren van de kwaliteit en kwantiteit van hun gewassen.
Dit fenomeen is het resultaat van veelbetekenende investeringen in Research and Development, de mogelijkheid van onze wetenschappers om te innoveren ondanks de harde klimatologische omstandigheden, net als het harde werk van onze boeren. Dankzij hen, is Israël een wereldleider geworden in het besparen van en zuiniger zijn met water door drup irrigatie(een Israëlische uitvinding), water hergebruik (80% van het water bestemd voor irrigatie in Israël is gerecycled) en water ontzilting (twee van de grootste water ontzilting faciliteiten in de wereld zijn gesitueerd in Israël). Israëlische boeren hebben ook creatieve manieren gevonden om gewassen en planten te verbouwen in de woestijn, en daardoor Israël’s koeien de mogelijkheid te geven om het wereldrecord in melk productie te vestigen.
De landbouw sector daargelaten, komen vele andere uitvindingen uit Israël waarmee een ieder van u waarschijnlijk wel eens te maken heeft gehad. Van ‘Waze’ tot radar in auto’s (Mobileye), USB stick tot SMS en laser toetsenborden. Het is geen wonder dat Israël vandaag de dag bekend staat als ‘start-up nation’, met wereldwijd het hoogste aantal start-ups per persoon (op één na hoogste na de VS in absolute aantallen). Israël publiceert ook het hoogste aantal academische artikelen per persoon wereldwijd, terwijl het aantal Israëlische bedrijven genoteerd bij de NASDAQ het derde hoogst is na de VS en China.
Dus hoe gaat Israël verder? Als we naar de toekomst kijken, is er één laatste uitdaging die overwonnen moet worden en met dezelfde kracht en zelfverzekerdheid tegemoet getreden moet worden, en dat is de strijd voor vrede. Laten we hopen dat het initiatief van Secretary of State Kerry en het hervatten van de onderhandelingen tussen the Israëlische en Palestijnse delegaties weer een vredesproces zullen aanwakkeren en vrede zullen brengen. Een vrede waar we naar verlangen, voor ons en onze Palestijnse buren.
(Vertaling tekst: Diplomat Magazine)