1 – Dit akkoord biedt Iran de mogelijkheid om de verrijking van uranium – die niet overeenstemt met de "klassieke noden" van civiele doeleinden – aanzienlijk voort te zetten. Deze verrijkingscapaciteit werd door drogreden en verzwijging verkregen, maar vooral door het herhaaldelijk schenden van de resoluties van de VN-Veiligheidsraad.

2 – Door gedeeltelijke restricties voor een bepaald aantal jaren en op beperkte gebieden op te leggen, zorgt het akkoord voornamelijk voor het uitstellen van de mogelijkheid dat Iran een militair kernprogramma ontwikkelt. Wanneer deze beperkingen ten einde komen zal Iran vrij en in staat zijn om zijn globale verrijkingscapaciteit aanzienlijk op te schroeven.

3 – Het akkoord legt geen doeltreffende beperkingen op de R&D capaciteiten van Iran, onder meer betreffende de hoogontwikkelde centrifuges. Zelfs onder de minst beperkende voorwaarden van het akkoord zou Iran – in het geval van een nucleaire doorbraak – snel en in alle geheim van zijn verrijkingscapaciteit gebruik kunnen maken. Dit zou de breakout time (de tijd die nodig is om een bom te maken) fors doen verminderen.

4 – Het akkoord biedt niet voldoende beperkingen voor de bewapeningsactiviteit van Iran (het omzetten van een conventionele springkop in een kernkop), wat het land nog moet leren beheersen. Iran beschikt al over de verrijkingscapaciteit om een bom te maken, zowel als de passende lanceringsmiddelen (ballistische raketten en geperfectioneerde geleide projectielen). Het gebrek aan beperkingen op de bewapening opent de weg voor Iran om een kernbom te fabriceren.

5 – Het akkoord breekt geleidelijk de resoluties van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties af, die een wapenembargo en beperkingen inzake ballistische raketten opleggen aan Iran. Zulke toegevingen zullen Iran de mogelijkheid bieden om zijn raketprogramma nog verder uit te breiden en zijn conventionele militaire middelen te versterken.

6 – Het akkoord staat niet garant voor het op touw zetten van een streng controle- en verificatiemechanisme dat "op elk moment en overal" kan worden uitgeoefend. Zelfs met de toezichtmaatregelen van het IAEA heeft Iran nog steeds de mogelijkheid om verder te bedriegen, te frauderen en te verheimelijken. U mag niet vergeten dat Iran in het geheim zijn gevorderde nucleaire capaciteiten heeft bemachtigd, ondanks de toezichtmaatregelen van het IAEA.

7 – Door de sancties die aan Iran zijn opgelegd spoedig op te heffen wordt een einde gesteld aan de meest doeltreffende hefboom, die de activiteit van het land beperkt en het in de eerste plaats naar de onderhandelingstafel had gebracht. Druk blijven uitoefenen is de enige manier om zich ervan te verzekeren dat Iran zijn verbintenissen naleeft.

8 – Een van de economische voordelen van het akkoord voor Iran is dat het land nu toegang verkrijgt tot bevroren fondsen (die in totaal 150 miljard dollar zouden vertegenwoordigen). Deze fondsen zullen worden gebruikt om de subversieve activiteiten van Iran in de regio uit te breiden, zijn steun aan terroristische groeperingen (waaronder Hezbollah) tegen Israël en zijn buren te intensifiëren en het regime van de ayatollahs te versterken. De subversieve activiteiten van Iran in Irak, in Syrië, in Lebanon en in Jemen zullen alleen maar toenemen, terwijl het land een internationale legitimiteit en een verhoogd status van drempelkernwapenmogendheid zal genieten, ten gevolge van dit akkoord.

9 – Als nucleaire capaciteiten in de handen van Iran terecht komen, ontstaat er een nieuwe situatie in de regio die waarschijnlijk aanleiding zal geven tot een regionale kernwapenwedloop die de veiligheid in het Midden-Oosten zal saboteren. Een nucleair Iran betekent een dreiging, niet enkel voor Israël, maar eveneens voor de gematigde landen in het Midden-Oosten en verder gelegen gebieden.